Prawo Midzynarodowe
Miarą jego osiągania staje się- system powiernictwa, obejmujący obszary mandatowe B i C; rozdział XII Karty określił jego istotę; Zadaniem systemu było”(...) popierać polityczny, gospodarczy, społeczny i wychowawczy postęp ludności obszarów powierniczych oraz jej stopniowy rozwój w kierunku samowładności lub niepodległości, z uwzględnieniem specyficznych warunków każdego obszaru i jego ludów, ich swobodnie wyrażonych życzeń oraz stosowanie do poszczególnych układów powierniczych”; Wśród 51 państw założycieli NZ wiele państw posiadało terytoria zamorskie (de facto kolonie). W konfrontacji z przesłaniem art. 1 Karty o samostanowieniu narodów przyjęto, że terytoria te kwalifikowane będą jako obszary niesamodzielne; rozdz. XII Karty zatytułowany- Deklaracja w sprawie obszarów niesamodzielnych- określała ich istotę... W myśl jego postanowień “Członkowie Organizacji...,którzy odpowiadają lub podejmują się odpowiedzialności za administrację obszarów, których ludność nie osiągnęła pełnego samorządu, uznają zasadę, że najważniejsze są interesy mieszkańców tych obszarów, i jako święte posłannictwo przyjmują swój obowiązek popierania w najwyższym stopniu dobrobytu ludności tych obszarów... i w tym celu zobowiązują się... (…) rozwijać samowładność, należycie uwzględniać dążenia polityczne ludności i pomagać jej w stopniowym rozwoju własnych wolnych instytucji politycznych, stosownie do specyficznych warunków każdego obszaru i jego ludności i różnych stopni rozwoju; Po dokonaniu przeglądu stanu posiadania przez państwa członkowskie NZ terytoriów niesamodzielnych, Zgromadzenie Ogólne rezolucją 66 (I) z 1946 roku wskazało na 74 takie terytoria zależne, przy czym lista ta uległa istotnemu powiększeniu po przyjęciu Hiszpanii i Portugalii do ONZ. Aktualnie(2002) jest 16 terytoriów niesamodzielnych, min. Jako takie kwalifikują się: – Brytyjskie- Falklandy, Kajmany, Gibraltar – Francuska- Nowa Kaledonia – Amerykańska- Guam – Hiszpańska- Sahara Zachodnia Ten podział na terytoria niesamodzielne i powiernicze został ’wywrócony’ w 1960 roku Deklaracją Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 1415 w sprawie przyznania niepodległości krajom i narodom kolonialnym. Deklaracja „popierała ruchy niepodległościowe na terytoriach powierniczych i niesamodzielnych”. Stwierdziła, że ‘wszystkie narody zamieszkujące oba rodzaje obszarów, maja prawo do samostanowienia, co oznacza prawo do określenia wg własnej woli statusu politycznego oraz swobodnego rozwijania życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego…’ Podkreślała, że ‘Niedostateczne…przygotowanie polityczne, społeczne i gospodarcze, kulturalne nie powinno w żadnym przypadku stanowić pretekstu do zwlekania z przyznaniem niepodległości’ Prawo do określenia wg własnej woli statusu niekoniecznie musiało oznaczać uzyskanie niepodległości. W praktyce to jednak oznaczało…