Prawo Midzynarodowe
Ale można wskazać tez na przykłady skrajnie ,,wewnętrznych” domen aktywności państwowych normowanych w istocie prawem międzynarodowym. Np. Umowa z Gwatemala City (6-7.08.1987) pięciu prezydentów Republiki Ameryki Centralnej, nakładająca na Nikaraguę obowiązek ukształtowania ustrojowych rozwiązań w formule rządów demokratycznych m.in., zabezpieczenia pluralizmu w przestrzeniach życia publicznego, wolności słowa, rządów prawa, wolności partii politycznych, tajnych wolnych, bezpośrednich, okresowych wyborów. Podobnym przykładem układ z Dayton 9podpisan w Paryżu 14.12.1995)-traktat pokojowy dla Bośni i Hercegowina -stronami BiH, Chorwacja, Jugosławia(serbia0: traktat zawierał tekst konstytucji dla BiH, a także szczegółowe aneksy przewidujące m.in., przeprowadzenie demokratycznych wyborów, obowiązek poszanowania praw człowieka. Co do nie w pełni precyzyjnie zarysowanej listy zakazanych sposobów interwencji- a więc wątpliwości co do tego jakie zachowanie jest aktem interwencji Niewątpliwie zakazaną formą ingerencji jest ingerencja zbrojna. Próg przymusu dopuszczalnego w relacjach międzynarodowych pozostaje niemierzalny, a przez to nieokreślony. W sprawie Nikaragua v. US (1986) Trybunał uznał, że ,,poparcie dostarczane przez USA... działaniom formacji militarnych i paramilitarnych contras polegający na pomocy finansowej, szkolnej, zaopatrzenie w broń, informacji wsparcia logistycznego stanowi niewątpliwie pogwałcenie zasady nieinterwencji.” 2. immunitet państwa Z definicji-immunitet państwa obejmuje zbiór rożnych ‘przywilejów’, które państwa uznają w relacjach wzajemnych, a które pozwalają chronić zdolność wykonywania kompetencji państwowych na przestrzeni innego suwerenna. Geneza instytucji-obrót dyplomatyczny -od XV/XVI w. -par in parem non habet imperium; naturalne wyłączenie aktywności dyplomatycznych i zasobów majątkowych spod jurysdykcji miejscowej (sądów, jak i innej władzy) Wykonywanie kompetencji państwowych w przestrzeni innego państwa obejmuje współcześnie: -aktywność służb dyplomatycznych i konsularnych; -aktywność innych oficjalnych przedstawicieli (funkcjonariuszy) państwa (członków misji dyplomatycznych ad hoc, formacji wojskowych, aktywności innych struktur realizujących misję państwową np. Funkcjonariuszy Banku centralnego) -wiąże się także z lokowaniem majątku państwa na terytorium innego państwa W historycznym rozwoju (XV/XVI...) aktywności funkcjonariuszy państwa, jak i skutki ich podejmowania w obcej przestrzeni nie podlegały jakiejkolwiek ocenie władzy miejsca-dopuszczalnym był osąd przez sąd miejscowy skutków działań służb dyplomatycznych- stan wyłączający właściwość sądów miejscowych rozszerzał się z czasem na wszelkich funkcjonariuszy państwa i podejmowanych przez nich aktów obcej przestrzeni; wyjaśniany był konstrukcją immunitetu państwa. Immunitet państwa był immunitetem absolutnym.