Prawo Miêdzynarodowe

W wyroku merytorycznym – 1970 MTS analizował regulacje(systemy) prawa krajowego dotyczące spółek akcyjnych i zauważył iż należy odróżnić dwa odrębne byty – spółkę i akcjonariat; każdy wyposażony w odrębne uprawnienia. W rozpatrywanej sprawie spółka była spółką kanadyjską zaś akcjonariat akcjonariatem belgijskim, w imieniu którego działał rząd Belgii. Trybunał stwierdził że zachowania wywołujące uszczerbek, który można przypisać Hiszpanii naruszyły prawa spółki nie zaś prawa akcjonariuszy (np. prawo do dywidendy, prawo do głosu) W tej sytuacji Trybunał odrzucił wniosek Belgii i wyraził opinię, że to Kanada a nie Belgia była uprawniona do dokonania aktu opieki dyplomatycznej(interwencji) na rzecz spółki. Opieka dyplomatyczna a zasada wyczerpania wewnętrznych – lokalnych środków odwoławczych (OZP) Akt opieki nie nastąpi nim obywatel sam nie podejmie próby dochodzenia sprawiedliwości. Taka kolej rzeczy podyktowana jest: • Szansą naprawienia przez suwerena szkody jeśli taka miała miejsce • Przyczynami praktycznymi • Lepszą znajomością materii spornej przez sąd miejscowy • Postępowanie szybsze i tańsze niż w innym wariancie • Nie rodzi napięć, nawet jeśli naruszenie potwierdzono państwo naprawi szkodę Zamykając rozważania NT. kompetencji personalnej zauważmy, że jej wykonywane ma miejsce także gdy państwo działania jurysdykcyjne polegające na objęciu regulacją krajową (szczególnie prawem karnym) zdarzeń, które miały miejsce poza granicami kraju, które wywołane zostały przez podmiot zagraniczny, w następstwie których obywatel państwa doznał uszczerbku, stał się ich ofiarą. Tak stanowienie prawa jak i jego egzekwowanie tłumaczone jest wykonywaniem kompetencji w odwołaniu do zasady personalnej pasywnej. Kreatorem tej zasady są US które na początku lat 80tych z uwagi na rosnącą liczbę ataków terrorystycznych kierowanych wobec obywateli US w świecie przyjęły ustawy przewidujące karanie przez sądy amerykańskie sprawców takich czynów. 4. W świetle przeprowadzonych rozważań nt. istoty i zakresu kompetencji/jurysdykcji państwa jasno wynika że ich przedmiotową i podmiotową konfigurację określa w zupełnie fundamentalnym wymiarze ich zakotwiczenie w przestrzeni(terytorium państwa) i istnienie więzi obywatelstwa. Innymi słowy identyfikujemy je (w 90%) właśnie w odwołaniu do zasady terytorialności i uzupełniającej ją zasady personalnej. Zwrócić wszakże trzeba uwagę na sytuacje w których pewne zdarzenia, zachodzące poza państwowym terytorium, mogą być przedmiotem jurysdykcyjnego zainteresowania państwa z uwagi na poważne następstwa, skutki jakie ich bieg wywołuje na jego terytorium. Mamy zatem także do czynienia z praktyką podejmowania jurysdykcyjnych działań w odwołaniu do innej niż zasada personalna zasady – do zasady skutku. Najbardziej dosłownymi przykładami takich zdarzeń są podawane w literaturze przykłady oddawania przez granicę strzałów i wywołania nimi szkód w przygranicznej przestrzeni, czy też transferowanie przez granicę oszczerczych publikacji w intencji ich rozpowszechnienia w sąsiedzkim kraju, czy tez wprowadzanie w obrót handlowy państwa produktów wyprodukowanych poza jego terytorium a wywołujących szkody.