Prawo Midzynarodowe
2. strefa przyległa nie może rozciągać się poza 24 mile od linii podstawowych, od których mierzona jest szerokość morza terytorialnego. WYKŁAD 19 (21-03-2006) 3. Kompetencja personalna Polega na wykonywaniu przez państwo kompetencji/jurysdykcji wobec własnych obywateli (a także osób stale zamieszkujących, przebywających na jego terytorium) gdy znajdują się na terytorium innego państwa (a także w tzw. Przestrzeniach międzynarodowych). Państwo samo określa kto jest jego obywatelem. To powszechnie uznana reguła prawa. Osoby fizyczne, osoby prawne… „Należy do państw suwerennych normowanie poprzez ich ustawodawstwo sposobu nabycia obywatelstwa, jak również uzyskiwanie go w drodze naturalizacji czynionej przez jego organy, zgodnie z tym ustawodawstwem”- MTS sprawa Nottebohm’a(1955) 3.1. Obywatelstwo osób fizycznych Prawo międzynarodowe wymaga aby więzy obywatelstwa osób fizycznych były rzeczywiste. „Obywatelstwo jest węzłem prawnym u podstaw którego leży społeczny fakt przywiązania, efektywna solidarność bytu, interesów, uczuć, połączona z wzajemnością praw i obowiązków. Jest ono (...) prawnym wyrazem faktu wskazującego na to, że jednostka, której je nadano… skutkiem działania ustawy bądź aktem władzy jest faktycznie ściślej związana z ludnością państwa, które jej obywatelstwo nadaje, niż z ludnością jakiegokolwiek innego państwa. Nadane przez państwo obywatelstwo daje temuż państwu tytuł do wykonywania ochrony nad nią w stosunku do innego państwa tylko wtedy gdy przekłada się ono na pojęcie prawnego przywiązania do państwa, które uczyniło ją swym obywatelem” sprawa Nottebohm’a(1955) Każde państwo jest jak stwierdził MTS całkowicie wolne- z zastrzeżeniem wymogu realności(efektywności) więzów obywatelstwa w określaniu szczegółowych kryteriów nabycia obywatelstwa. Kryterium „więzów krwi” lub kryterium „miejsca urodzenia”; przypadki łączenia obu kryteriów: • Naturalizacja; warunki naturalizacji; • Podwójne(wielorakie) obywatelstwo i bezpaństwowość 3.2. Obywatelstwo osób prawnych Samodzielność państwa w określaniu obywatelstwa osób prawnych przekłada się generalnie na nadawaniu obywatelstw w odwołaniu do: • Kryterium miejsca jej siedziby(określonej np. siedziby spółki) lub • Kryterium miejsca jej rejestracji(rejestr sądowy ) Przywoływane jest jeszcze trzecie kryterium – kryterium kontroli – rozumiane w ten sposób że o obywatelstwie osoby prawnej decyduje obywatelstwo większości akcjonariuszy (jeśli to np. spółka akcyjna) lub obywatelstwo osób, które faktycznie spółką zarządzają. Sprawa Barcelona Traction (Belgia v. Hiszpania) (1970) W tymże orzeczeniu MTS stwierdził oceniając praktykę ustanawiania więzów obywatelstwa osób prawnych: „(…) w prawie międzynarodowym stosuje się per analogiam, choć jeszcze w ograniczonym stopniu wobec osób prawnych reguły, które normują kwestię obywatelstwa osób fizycznych. Tradycyjna reguła przyznaje prawo wykonywania opieki dyplomatycznej nad osobą prawną państwu pod rządami prawa którego powstała (ius soli) (…) przy czym, w szczegółowym przypadku, gdy w grę wchodzi wykonywanie opieki dyplomatycznej wobec osoby prawnej, nie można wskazać na kryterium o charakterze absolutnym, które w sposób generalny rozstrzygałoby o efektywności więzów obywatelstwa (…)