Prawo Mi�dzynarodowe

Względy słuszności zdecydowały o sprawiedliwym (słusznym) odczytaniu rygorystycznych klauzul porozumienia. W orzecznictwie MTS spotykamy wcale częste wypowiedzi Trybunału, czynione w tym duchu: W sprawie delimitacji szelfu kontynentalnego Morza Północnego (1969); „Jakiekolwiek byłoby rozumowanie prawne sędziego, jego decyzje muszą być z definicji sprawiedliwe, w tym więc sensie słuszne.” W sprawie delimitacji szelfu kontynentalnego – Tunezja. Libia (1982): „Słuszność jest emanacją idei sprawiedliwości. Sąd, którego zadaniem, zgodnie z definicją, jest administrowanie sprawiedliwością, zobowiązany jest do jej stosowania. (…) Stosując pozytywne prawo międzynarodowe, sąd może wybierać spośród kilku różnych interpretacji prawa taką, która wydaje się w świetle okoliczności sprawy być najbliższą wymagań sprawiedliwości (…) Sąd zobowiązany jest do stosowania zasad sprawiedliwości jako części prawa międzynarodowego, równoważenia różnych względów, które uważa za istotne w celu osiągnięcia sprawiedliwego rezultatu.” I. Prawo międzynarodowe (PM), zewnętrzne a prawo krajowe (PK), wewnętrzne. Pytamy o relację prawa „społeczności międzynarodowej” do prawa „społeczności krajowej”? Problem relacji PM - PK należy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach; w płaszczyźnie stosunków międzynarodowych; w płaszczyźnie stosunków wewnętrznych, wewnątrzpaństwowych; Punktem wyjścia dla wszelkich rozważań nad relacjami między prawem międzynarodowym a prawem wewnętrznym, w każdej z płaszczyzn, jest założenie prymatu prawa międzynarodowego nad prawem wewnętrznym. Refleksem tegoż jest art. 27 KW o prawie traktatów, stanowiący iż: „Strona traktatu nie może powoływać się na postanowienia swojego prawa wewnętrznego dla usprawiedliwienia niewykonania przez nią traktatu.” Zasada prymatu normy międzynarodowej nad krajową – oczywista w chwili obecnej – wykształcała się stopniowo. Jej oczywistość trafnie wyjaśniał amerykański Sekretarz Stanu Bayard (1887) stwierdzając: „(…) gdyby rząd mógł przyjąć swoje własne prawo wewnętrzne jako ostateczny sprawdzian swych międzynarodowych uprawnień i zobowiązań, normy prawa międzynarodowego stałyby się czystą fikcją, nie dając państwom ochrony.” Problem relacji PM - PK należy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach; w płaszczyźnie stosunków międzynarodowych; w płaszczyźnie stosunków wewnętrznych, wewnątrzpaństwowych; Problem relacji obu zbiorów norm w płaszczyźnie międzynarodowej. Organy międzynarodowe (sądy międzynarodowe) przyznają priorytet normie prawa międzynarodowego wobec normy prawa krajowego – niezależnie od jej źródła: a. a więc wobec norm ujętych w ustawach; b. norm ujętych w konstytucji; c. aktów wydanych na podstawie prawa krajowego, w tym aktów administracyjnych; a. Precedensową dla określenia relacji – prawo międzynarodowe – ustawa, była sprawa statku Alabama. Orzeczenie sądu arbitrażowego (1872).