Prawo Międzynarodowe

Prawo kanoniczne:

Przekazy Pisma Św. (stary i nowy testament)
Pisma Ojców Kościoła tj. uczniów apostolskich
Pisma doktorów Kościoła, czyli mężów wyróżniających się szczególną uczonością św. Augustyn, św. Tomasz
Postanowienia synodów, soborów powszechnych oraz ustawy papieskie

Zakonni glosatorzy z uniwersyteckim wykształceniem

Dekret Gracjana (I poł XII w.) Corpus Iuris Canonici (XVI w.)


Jakie materie ‘prawnomiędynarodowe’ były normowane w obrębie społeczności złożonej z personenverbandstaat i w odwołaniu, do jakich reguł?


Prawo wojny – ius ad bellum i ius in bello – rezultat:

Potrzeby eliminacji zjawiska tzw. wojen prywatnych – dopełnienie konstrukcji wojny sprawiedliwej (pisma, św. Augustyn 354-430, św. Tomasz z Akwinu 1225 – 1274)

Potrzeby humanizacji działań wojennych głoszonej przez Kościół (jak i władców świeckich) wyrazem, czego były szczegółowe reguły: wyłączania pewnych dni, okresów np. Wielkiego Postu; neutralizacji miejsc kultu. Nietykalność zakonników, pielgrzymów.

Potrzeb ekonomicznych – uchwała soboru laterańskiego (1179) zabroniono sprzedaży jeńców chrześcijańskich jako niewolników w ręce niewiernych; alternatywą była praktyka wykupu jeńców, względnie ich osadzania jako chłopów pańszczyźnianych.

Praktyki ustanawiania (od XV w.) Stałych armii, reguły surowej dyscypliny sprzyjały rozwojowi uniwersalnych reguł i praktyk prowadzenia wojen.


Prawo morskie – rezultat

Rozwój handlu morskiego: kodeksy, zapisy powszechnie uznanych reguł normujących żeglugę, to:

•    konsulat morski (poł.XIV w Hiszpania)
•    tablice z Orelon (XII w. Francja)
•    prawo Rodyjskie (VII-IX w)
•    tablice amalfitańskie (II poł. X w Italia)
•    Leges Wisbuenses (XIVw z Wisby na Gotlandii, Szwecja)


prawo chroniące obrót handlowy – rezultat
rozwoju miast – ustanowienia sieci handlu europejskiego – zwiąki miast – Hanzy(stowarzyszenia)-londyńska-XIIIw, niemiecka-XIII-XIVw – statuty związków-porozumienia umowy)
hanzy z monarchami (dotyczące przywilejów handlowych).
Prowadziły wojny w ich obronie.

relacji handlowych ze społecznościami niechrześcijańskimi – umowy kapitulacyjne.


Prawo dyplomatyczne (stałe misje)-rezultat:

Potrzeby prowadzenia stałego dialogu politycznego:

W początkach przed XIII w stała misje miał papież jedynie na dworze francuskim;
Stałe misje w relacjach włoskich państw–miast (XIIIw)
Z końcem XVw. stałe misje zjawiskiem powszechnym

Rozwijane są normy dotyczące nietykalności posłów i nietykalności(eksterytorialności) placówek misji;

Jakie instytucje ‘prawnomiędynarodowe’ kształtowały się w obrębie społeczności złożonej z Personenverbandstaat?

Rozwój instytucji arbitrażu

Płaszczyzna międzynarodowych konsultacji były – synody, sobory Kościoła.

Misje dyplomatyczne – stałe i ad hoc.
Traktaty i Traktaty przymierza i pokoju

U schyłku Średniowiecza zatem, reguły normujące relację w obrębie społeczności złożonej z Personenverbandstaat były różnego pochodzenia:

*reguły prawa kanonicznego/refleksu naturalnego (chrześcijańskiego) porządku rzeczy, prawa boskiego - lex aeterna

*reguły prawa rzymskiego w zakresie w jakim były one zgodne z naturalnym chrześcijańskim porządkiem rzeczy

* reguły ius humene positium - prawo pozytywne
 
Reguły były zatem różnorodne i rozproszone – nie tworzyły koherentnego, autonomicznego ‘systemu’


Czasy nowożytne
1492 – 1789; 1300 – 1800;

Filip 4 Piękny (1303) – „Król Francji jest cesarzem w swoim królestwie”- rex est imperator in regno suo.

Ciąg rzeczywistych, pierwszych samodzielnych politycznie przestrzeni, w ujęciu chronologicznym łączymy z :

*królestwem Francji(1465), królestwem Anglii(1534)
*Hiszpanii, Szwecji, Danii- 15/16 w
*Holandii- 17 w
*Rosji od 1613 w, pod berłem Romanowów;


Jean Bodin – „Sześć ksiąg o Rzeczpospolitej”(1576)
Przymiot sprawowanej władzy-suwerenność
Suwerenność łączona jest z aktami władczymi(władzą) czynionymi przez króla Francji;

Bodin wskazuje na dwa jej aspekty: wewnętrzny i zewnętrzny;

I tak zostaje…

Podmiot, przedmiot władzy i jej przestrzenny sens ewoluują.